In het kader van de Duurzaamheidsweek 2020 [landelijke actieweek o.a. met de gemeente ‘s-Hertogenbosch] heb ik op basis van afvalmateriaal een verplaatsbare tuinvijver ontworpen.

Door mode en trend vinden gemiddeld om de tien jaar particulier én door woningcorporaties grootschalig verbouwingen van keukens en badkamers plaats. Deze verspillende trend beweegt zich ook richting de tuin. Hierdoor ontstaat een enorme berg afval welke in basis nog goed bruikbaar is. Oud ijzer vindt de weg in het hergebruik wel, maar hout, gips en puin worden snel in een container als waardeloos materiaal afgevoerd.

Dit als uitgangspunt nemende is het idee ontstaan om twee afvalstromen te combineren: tuinhout [vaak hardhout] en een badkuip/douchebak om daarmee een product te ontwerpen dat juist waarde toevoegt aan de ecologische diversiteit. Een product waarvan het verbruik van extra energie nihil is, en door het creëren van een groene ruimte in plaats van betegelde binnenplaatsen bijdraagt aan klimaatbeheersing. Zo snijdt met de vijver in combinatie met het onttegelen van de tuin het mes aan vele kanten.

De vijver wordt afhankelijk van de beschikbare materialen in overleg met de klant gemaakt, waardoor persoonlijke wensen verwerkt kunnen worden.

Als ludieke én extra toevoeging is de vijver als geheel verplaatsbaar, waardoor men, als de tuinkriebels weer opspelen, de vijver op een andere plaats in de tuin gezet kan worden. Er wordt gebruik gemaakt van de bestaande poten van de badkuip.

Als extra opties zouden oude kranen en/of douchekoppen gebruikt kunnen worden om watercirculatie te bewerkstelligen. Dit kan de kwaliteit van het water verbeteren én het geluid kan stadgeluid maskeren. Nadeel hierbij is het stroomgebruik van de pomp. Deze kan eventueel wel met een zonnepaneel opgewekt worden.

2020